کامپوزیت دندان عقب

کامپوزیت دندان عقب

پر کردن دندان عقب با ماده رنگ دندان (سفید رنگ) که همان کامپوزیت دندان عقب است؛ بسیار مورد توجه و علاقه بیماران و دنداپزشکان است. پیشرفت های اخیر در زمینه ساخت مواد پر کننده سفید رنگ یا کامپوزیت، باعث شده، آنها نسبت به مواد قدیمی پرکردن در رقابت شدید باشند. کامپوزیت نسبت به مواد قدیمی یعنی آمالگام نقره ای، عملکرد بسیار بهتری دارد. به طور کلی مواد مختلفی برای پرکردن دندان وجود دارد. روش های متفاوتی نیز استفاده می شود. ما بر اساس نیاز بیمار بهترین ماده و روش را توصیه می کنیم.

پرکردن دندان های عقب با کامپوزیت معمولاً به دو روش انجام می شود. روش اول روش مستقیم است که کافیست بیمار یکبار مراجعه کند. روش دوم روش غیر مستقیم است که نیاز به دو بار مراجعه بیمار دارد. هر کدام از روش ها با توجه به نوع و روش کار مزایا و معایب خود را دارد. البته طول عمر کامپوزیت و دندان در اولویت قرار دارند.

پر کردن دندان به روش مستقیم

در روش مستقیم، پس از تراشیدن محل پوسیدگی و آماده سازی حفره، پزشک آن را با رزین های کامپوزیتی رنگ دندان پر می کند. سپس آن را تراشیده و جلا می دهد. تا زمانی کاملاً به شکل دندان در بیاید. به طوری که وقتی بیمار دندان ها را روی یکدیگر قرار می‌دهد، برآمده نباشد. و کاملاً دندان ها توسط کامپوزیت دندان عقب روی هم رفته باشند.

ما می توانیم سه گزینه مختلف برای قرار دادن کامپوزیت دندان عقب مستقیم، ارائه دهیم که بعداً در این بخش شرح داده خواهد شد. پر کردن مستقیم برای حفره های کوچک و متوسط مناسب است.

پر کردن دندان به روش غیر مستقیم

این روش بیشتر برای دندان های متوسط و بزرگ استفاده می شود. همچنین برای دندان هایی که تنها یک گوشه آن ها پوسیده شده و آسیب دیده است. کامپوزیت دندان عقب به روش غیر مستقیم در دو مرحله انجام می شود. به همین دلیل هم نیاز به دو بار مراجعه بیمار دارد. در مرحله اول، آماده سازی حفره و سفارش آماده کردن کامپوزیت لابراتوار است. پس از تراشیدن محل پوسیدگی و آماده شدن حفره در مرحله اول، آن را با مواد ترمیمی موقت پانسمان می کنند. کامپوزیت و پرسلان از مواد مختلفی تشکیل شده اند. هر کدام مزایا و معایب خود را دارند. هنگامی که هر کدام از آنها را به بیمار پیشنهاد می دهیم، مزایا و معایب هر یک را نیز بیان می کنیم. هزینه روش غیر مستقیم بیشتر از روش مستقیم است و طبیعی هم هست. در این روش زمان جراحی بیشتر است و کامپوزیت در لابراتوار آماده می‌شود.

کدام روش کامپوزیت دندان عقب بهتر است؟

دندانپزشکان ما تحت آموزش قرار گرفته اند. تا بتوانند با استفاده از تکنیک های پیشرفته مختلف، پر کردن را انجام دهند. با این هدف که بهترین کیفیت را در مدت زمان کمتر ارائه دهند. قرار دادن یک پرکننده سفید مستقیم سه چالش اصلی فنی را به وجود می آورد:

جمع شدگی کامپوزیت

هنگام تنظیم کامپوزیت دندان عقب و پر کردن دندان عقب با نور آبی، کامپوزیت مقداری جمع می شود. هرچه جمع شدگی بیشتر باشد، لب پریدگی کامپوزیت بیشتر می‌شود. همچنین ممکن است به اطراف دندان نفوذ کند. این اتفاق وقتی می‌افتد که تکه های بزرگ کامپوزیت را برای پر کردن دندان روی هم قرار بدهیم. در این حالت خردشدگی و لب پر شدن ایجاد می شود. اما اگر از تکه های کوچک ماده کامپوزیت دندان عقب استفاده کنیم و کم کم آنها را اضافه کنیم، این اتفاق نمی افتد. در روش غیر مستقیم از تکه‌های کوچک استفاده می‌شود.

نقطه تماس کامپوزیت با دیگر دندان ها

بسیار اهمیت دارد که پر کردن دندان با دندان های مجاور هماهنگی و تناسب داشته باشد. تا مواد غذایی بین آنها گیر نکنند و با گذشت زمان باعث پوسیدگی دندان ها نشوند. در واقع نقاط تماس کامپوزیت دندان عقب هستند که بسیار اهمیت دارند. برای پوسیدگی ها و حفره های بزرگ کامپوزیت به لابراتوار داده می شود تا دقیق تر ساخته شود. و فواصل بین دندانی نیز رعایت شود.

پوشش سطح کامپوزیت

پروتکل های مختلف تنظیم، صیقل کاری و روش های لعابکاری وجود دارد؛ که می تواند به طور قابل توجهی میزان سایش سطح ناشی از پر کردگی جدید را کاهش دهد. ما چندین مرحله تکمیلی اضافی پس از پرکردگی داریم. این مراحل  و انجام کامپوزیت دندان عقب باعث افزایش حداکثری زیبایی دندان می شود.

انتخاب‌ مواد پر کردن دندان

این انتخاب با توجه به شرایط دندان ها انجام می شود و بسته به نظر پزشک دارد. اما یک سری اطلاعات کلی وجود دارد که میتواند به شما کمک کند. لطفا در ادامه مقاله با ما همراه باشید.

پر کردن استاندارد دندان

بیشتر پرکردن های دندان عقب با کامپوزیت دندان عقب، همیشه به این روش انجام می شوند. زیرا روشی نسبتاً سریع و مقرون به صرفه است. پس از آماده سازی حفره، یک عامل اتصال (چسبنده) به دندان زده می شود. و پر کردن با استفاده از روش پر کردن توده ای (تکه های بزرگ) از دو، سه یا چهار لایه ماده پر کننده انجام می شود. پس پر کردن، به صورت همزمان اصلاح و صیقل داده می شود.

عمر کامپوزیت با این تکنیک قابل مقایسه با متوسط پر شدن آمالگام بوده و حدود 8 سال است.

اما با این روش میزان جمع شدگی و سایش سطح دندان بالا است. و می توان پس از چند سال تخریب سطح را رفته رفته مشاهده کرد. البته جمع شدگی و ساییدگی با اندازه و شکل حفره افزایش می یابد.

البته روش های نوین پر کردگی این احتمالات را کاهش می دهد. کامپوزیت دندان عقب راه مناسبی ست

بهترین پرکننده ها

هدف از استفاه کردن یک پرکننده خوب، ایجاد انقباض قابل توجه با کمترین جمع شدگی است‌ و در نتیجه مقاومت بیشتر در برابر خردشدگی نسبت به یک پر کردن استاندارد است. پر کننده ای که به این روش ساخته شده می تواند به تقویت دندان های دارای دیواره مینای ضعیف یا ترک خورده کمک کند. در این روش به گونه‌ای از پرکننده استفاده می کنیم تا بیشترین تناسب را با دندان های مجاور داشته باشد. همچنین در این روش، تکه های کوچک کامپوزیت را اضافه می کنیم و شکل می دهیم. و سپس لایه بعدی کامپوزیت دندان عقب را قرار داده و مجدداً به آن شکل می‌دهیم. به این روش کمترین استرس به دندان وارد می شود. همچنین احتمال جمع شدگی و خرد شدن آن را بسیار کاهش می دهد. به همین دلیل زمان انجام کامپوزیت دندان عقب به این روش طولانی تر است. به جای اینکه دو سه لایه از تکه های بزرگ کامپوزیت روی دندان قرار گیرد و در نهایت صیقل پیدا کند؛ بین ۱۰ الی ۱۵ مرتبه قرار داده می شود و صیقل داده می شود. به این ترتیب مقاومت کامپوزیت بسیار بالا می رود.

پرکننده‌های سفارشی دندان با کامپوزیت دندان عقب

نوع دیگری از کامپوزیت دندان عقب برای پر کردن دندان عقب وجود دارد که سفارشی است. در حال حاضر انجام آن در دندانپزشکی شبانه روزی سرسبز امکان پذیر نیست. اما روش آن به این صورت است: ابتدا با یک لایه لاستیکی دندان را می پوشانند تا رطوبت آن را معتدل کند. سپس با لایه هایی از کامپوزیت پر می شود. این لایه ها کم کم روی دندان قرار می گیرند. همچنین از نور آبی برای سفت کردن آن استفاده نمی شود. کمترین احتمال جمع شدگی و خرد شدگی در این روش وجود دارد. مدت زمان انجام آن نیز کمی طولانی تر از روش غیرمستقیم است.

سوالات متداول کامپوزیت دندان